Vorig jaar organiseerde de school een poëziewedstrijd naar aanleiding van de poëzieweek van 2020. Door de coronapandemie hebben we de winnaars van deze wedstrijd nog niet in de bloemetjes kunnen zetten. Dit betekent echter niet dat we ze vergeten zijn. Op vrijdag 19 maart werden ze een voor een naar voor geroepen om hun prijzen in ontvangst te nemen. Ze kregen een canvas en een tote bag met hun gedicht erop gedrukt. De leerlingen van het seminarie communicatie hebben hen nadien kort geïnterviewd. Deze interviews konden dus zeker niet ontbreken op onze schoolwebsite. Enjoy!

Interview met Cherubin Akwala, 6HWA

Had je ooit verwacht dat je dit zou winnen?
“Nee, eigenlijk niet. Ik heb het gewoon gedaan voor het plezier omdat ik ook zelf al schrijf. Het komt een beetje als een verrassing.”

Dus het was niet de bedoeling om te winnen. Je deed gewoon mee gewoon omdat het leuk is.
“Ja en nee. Mijn klastitularis, mevrouw Segers, raadde me aan om mee te doen, maar had niet echt verwacht dat ik ook echt ging meedoen.”

Het advies van mevrouw Segers was dus een van de redenen waarom je deelnam.
“Jazeker.”

In jouw gedicht staat de zin: “Soms zit je in een put, zoekend naar geluk, maar je vindt het niet, toch is er nog dat ene, ja… datgene wat gelukkig maakt”. Maar wat is datgene nu?
“Datgene is gewoon jouw motivatie, snap je? Want in het leven heb je altijd wel, hoe zeg je dat, dieptepunten waarin je zit en eruit komt door iets, en datgene is juist dat iets. En daardoor kun je terug uit de put kruipen en het licht terug zien.”

En denk je dat je in de toekomst nog meer gaat doen met poëzie of blijft het hierbij?
“Niet per se iets professioneels ofzo, maar ik zal zeker blijven schrijven in mijn vrije tijd.”

Dus je gaat nog af en toe eens schrijven omdat je het gewoon leuk vindt.
“Inderdaad.”

Interview met James De Witte, 6WWA

Is poëzie een uitlaatklep voor jou?
“Toen ik dit schreef ging ik wel door een zeer harde periode. Ik was spontaan beginnen te schrijven, en opeens hoorde ik over de poëzieweek die toch nog zou doorgaan. Ik heb dit gedicht dan doorgestuurd. Alle leerkrachten die het hadden gelezen waren ontroerd, zeiden ze mij. Ik ben het gedicht dan blijven aanpassen tot het de huidige vorm had.”

Wat opvalt is dat je gedicht een speciale vorm heeft. Heeft dat een bepaalde betekenis?
“Het thema was dus de toekomst, en bij toekomst dacht ik meteen aan de tijd en aan een zandloper. Ik heb mijn gedicht dus geschreven in de vorm van een zandloper die op een tafel staat die een beetje overhelt. Omdat de titel van het gedicht “Vervlogen tijden” is heb ik deze zandloper kapotgemaakt. Voor mij bestond de tijd op dat moment niet en was er geen toekomst meer. Daarom heb ik hem kapotgemaakt.”

Heb je voor je dit gedicht schreef ook al aan poëzie gedaan?
 “Ik had al enkele jaren meegedaan aan de poëziewedstrijd, maar nooit echt iets gewonnen. Dit is dus het eerste echte serieuze werk.”

Zet dit werk je dan aan om in de toekomst nog dingen te doen met poëzie? “Ja, het zet me er inderdaad wel toe aan. Ik ben nu zelfs bezig een boek aan het schrijven.”

Interview met Helena Lorie en Catarina Heiremans, 6WWA

Vanwaar kwam jullie inspiratie voor het gedicht?
Helena: “We hebben in de les ooit eens kranten moeten meebrengen en daar dan woorden moeten uitknippen. Dat gaf toen een leuk resultaat, dus hebben we dat thuis nog eens geprobeerd voor de wedstrijd.”

Waarom besloten jullie om het met twee te schrijven?
Catarina: “Ik vind dat wij samen een heel goed team vormen. Elke keer als ik samenwerk met Helena hebben we goede punten en ik heb het gevoel dat wij alles samen goed kunnen doen.”

Ging het vlot?
Catarina: “Het ging heel vlot.”
Helena: “Het heeft maximum maar een half uur geduurd.”

Waarom besloten jullie mee te doen?
Helena: “ Twee jaar geleden had ik niet meegedaan omdat ik het een raar thema vond. Nu was er niet echt een thema, wat het makkelijker maakte.”

Hebben jullie samen nog poëzie geschreven?
Catarina: “Nee, dit was de eerste keer samen denk ik.”

Zijn jullie van plan om dit nog verder te doen in de toekomst?
Helena: “Wie weet wat de toekomst nog brengt.”