Cultuur staat hoog op de agenda in het Leonardo College. Vrijdag 28 oktober zijn de vierdejaars  een toneelvoorstelling van Jong Motoen, namelijk ‘De Kleine Prins‘ gaan bekijken in Liedekerke. En die speciale show werd toch nog net wat specialer omdat er leerlingen van onze school meespeelden in het stuk. Wij hebben de acteurs en vierdejaars van onze school vragen gesteld over hoe ze de show hebben ervaren. Eerst komen de acteurs aan bod.

Had je veel stress voor de voorstelling?

Al bij al had ik niet zoveel stress, maar als er mensen kwamen die ik kende en speciaal voor mij kwamen, vond ik het toch al wat spannender. Ik ben de stress al een beetje gewend, daardoor was ik wel op mijn gemak. Net voor de voorstelling was de stress wat heviger, maar vanaf het moment dat het begon ging het als een soort automatisme. De stress zorgt er volgens mij voor dat je alerter bent.

Hoe lang hebben jullie geoefend?

We zijn ergens in het voorjaar beginnen oefenen, geloof ik. Eerst was het om de twee weken repetitie, maar vanaf september was het elk weekend. Daaraan kun je ook voelen dat het dichterbij kwam. Het was een moeilijke opdracht voor de regisseur, omdat we met veel waren en iedereen moest ongeveer evenveel tekst krijgen.

Ben je eens een stukje tekst vergeten te zeggen?

Ik toch niet nee, van de rest weet ik het niet zeker. Maar dat is het leuke eraan: door de band die we hebben, kunnen we inpikken op elkaar als het nodig is en elkaar ‘uit de problemen helpen’. Het publiek kent onze tekst toch niet, dus eigenlijk is het geen ramp als we eens een zinnetje zouden vergeten. Dan improviseren we een beetje.

Wat vond je het leukste aan meedoen in de voorstelling?

Eigenlijk was alles wel leuk, het is echt moeilijk om te kiezen. Als ik écht zou moeten kiezen, ga ik toch voor de band met de groep en de repetities. Je wordt zo hecht in de tijd dat je repeteert dat het voelt als een tweede familie. Als ik echt mijn favoriete ding aan meedoen moet kiezen, ga ik toch daarvoor. Er zijn ook echt veel nieuwe mensen dit jaar, en het is tof om te zien hoe ze in de groep worden opgenomen en hoe ze zich zo kunnen smijten voor theater.

Hoe lang speel je al theater, of was dit je debuut?

Het was de eerste keer dat ik meespeelde in een stuk, maar ik doe wel al wat langer theater hoor!  Het was wel echt een toffe ervaring, dat moet ik wel zeggen. De stress die je in het begin ervaart, trekt meestal beetje bij beetje weg bij elke voorstelling, dus het wordt ‘gemakkelijker’ op een bepaald moment. Ik raad iedereen aan die er kriebels voor heeft om theater te doen, echt waar!

Vind je het een goed initiatief dat leerlingen naar het theater gaan?

Zeker! Misschien voelen sommigen zich aangesproken om nu ook theater te gaan doen of meer voorstellingen te gaan bekijken. Het is ook goed omdat de vierdejaars toch het boekje ‘De kleine prins’ moeten lezen voor hun mondeling examen. Of klopt dat niet? Als het klopt lijkt het mij toch een goede toevoeging aan het boekje, misschien begrijpen sommigen het verhaal nu iets beter.

Was de voorstelling van vrijdag extra speciaal omdat er leerlingen van onze school naar gingen kijken?

Nee, niet echt specialer, maar wel anders. Tieners zijn al vaak een moeilijker publiek, wat soms wel wat lastig is. Maar aan de andere kant vatten zij bepaalde dingen anders op, wat wel grappig kan zijn. Zelf moet je ook in je rol blijven natuurlijk, dus je kan niet meelachen. Voor de rest was het een show zoals alle andere.

We sprokkelden ook wat reacties bij onze vierdejaars.

Wat vonden jullie van de voorstelling?

De vierdejaars vonden de voorstelling goed uitgevoerd, vooral het decor was creatief, het was enkel opgebouwd uit karton. De begeleidende muziek vonden ze passend en mooi, maar soms was de muziek te luid, waardoor ze de acteurs niet konden verstaan.
Het jammere is dat ze de verhaallijn niet begrepen, doordat sommige acteurs onverstaanbaar waren en omdat ze niet vertrouwd waren met het verhaal van de kleine prins. Eén iemand vond dat ze op voorhand het verhaal moesten toelichten.

Welke personages of acteurs vonden jullie het beste?

De vierdejaars vonden het hoofdpersonage, de Kleine Prins de beste. Hij was één van de jongste acteurs, maar moest toch de meeste tekst onthouden en brengen. Dit deed hij uitstekend!
Er waren ook scènes waarin een personage al zingend werd uitgelicht. Dit vonden de leerlingen allemaal fantastisch, de humoristische manier waarop ze op het podium verschenen en zongen, samen met de opzwepende, begeleidende muziek.
Ook de piloot die Antoine de Saint-Exupéry voorstelde – de auteur van ‘De kleine prins’— vonden ze goed, hij was één van de weinigen die écht goed verstaanbaar was.

Wat zal hen bijblijven van de voorstelling?

De voorstelling voldeed aan hun verwachtingen, ze hebben er met volle teugen van genoten. De zaken die hen het meeste zullen bijblijven zijn de creativiteit met het karton en de scènes waar er werd gedanst en gezongen. Het is een musical die ze niet snel zullen vergeten!

Hebben ze na de voorstelling meer zin om het boek ‘De kleine prins’ te lezen?

De meningen zijn uiteenlopend. Sommige leerlingen zijn nu meer gemotiveerd om het boek te lezen. Op die manier kunnen ze achterhalen wat er gebeurde op het podium en het hele verhaal begrijpen. Ze zijn dan ook tevreden dat ze deze voorstelling hebben bijgewoond, zo zijn ze al voorbereid op het boekje.
De leerlingen die niet graag lezen, zijn niet meer gemotiveerd om het boek te lezen, ze vonden de voorstelling wel een goede vervanging van het boek. Maar deze voorstelling is jammer genoeg niet voldoende om hun mondeling examen Frans voor te bereiden. Veel leerlingen kijken op tegen dit examen.

Maar ja, dat hebben de grote mensen beslist, we zullen maar naar hen luisteren zeker? 😉